18 oktober, vakbeurs in Venray. Een dag met tegenstrijdige gevoelens, ja echt Mixed Feelings. In de wellnessbus van Ries Cosmetics mag ik samen met mijn collega Marja uit Lunteren vrouwen die borstkankerpatiënten zijn (geweest) verwennen met een gezichtsbehandeling. Prachtig, dit is gesneden koek voor mij. Al die patiënten heb ik vroeger verpleegd als oncologie verpleegkundige en gezichtsbehandelingen doe ik al 22 jaar, dus ik zal niet snel voor verrassingen komen te staan. En werken met Marja, dat is altijd fun. Wel zal ik mijn eisenpatroon aan de behandeling moeten aanpassen. Ik streef altijd naar huidverbetering, nu is hét doel verwennen.
En dan nog wat onzekerheden. Ik ga werken voor het team van Ries Cosmetics, nieuwe mensen in een andere omgeving. Hoe zal me dat afgaan? Bovendien komen er ook collega’s over de vloer die een behandeling ondergaan tegen betaling, dit bedrag gaat naar Pink Ribbon. Komen er wel mensen? Hoe reageren ze op de behandeling? En dan is er nog mijn lieve tante Corrie. Zij belde vorige week om me uit te nodigen voor haar verjaardagsfeestje. Mijn tante wordt 85. Als enige dochter van haar zus ziet ze mij heel graag komen, maar helaas. Vraagtekens genoeg.
Maar dan de dag zelf.
Het was leuk, vermoeiend én dankbaar. Op de beurs zelf was het rustig, maar in de wellnessbus merkten we daar niets van. Wij hebben de dames heerlijk verwend met een behandeling, daarna een leuke make-up op gedaan en tot slot kregen de dames ook nog een fotoshoot bij een professionele fotograaf die op de beurs stond. Helemaal leuk….
De ziekte beelden van de dames varieerden nogal qua heftigheid. De eerste dame zat nog midden in de chemokuren. Ik gaf aan dat ze haar haarstuk af mocht doen als dat voor haar okee was. Dat vond ze prima. Een andere dame, een natuurgeneeskundige, wilde eerst door Richard van Nessen, de eigenaar van Ries Cosemtics behandeld voor haar rugklachten. Daarna heb ik haar een ontspannende rugmassage gegeven. Heel even had ik het gevoel van ‘oeps als ik die maar in de ontspanning krijg’, nou ze was in een mum van tijd in de complete ontspanning. Na de behandeling gaf ze zelfs fooi, ook dit ging natuurlijk naar Pink Ribbon, dat geeft je toch een extra goed gevoel.
Het was best wennen in die bus, we zijn natuurlijk anders gewend om te werken, het was soms best behelpen en soms moesten we de mannen van Ries Cosmetics even goed instrueren, omdat er bijvoorbeeld geen compresdoeken waren, tja 10 doekjes meenemen voor een hele dag behandelen, dat gaat niet lukkken en ik ga echt, echt niet van mijn hygiene principe afwijken. Dus de heren gingen shoppen op de beurs en hebben doekjes bijgekocht.
Eind goed al goed
Op de terugweg bedacht ik me dat ik nog net een half uurtje naar mijn tante kon. Dus ik heb het gaspedaal iets harder ingedrukt om mijn tantetje te verrassen met mijn komst. Ze was verbaasd en blij dat ik er was en ik zei tegen haar, ‘tja lieve tante er zijn mensen die komen hier alleen maar om te eten, maar ik kom hier om u te feliciteren en heel veel gezondheid te wensen.’ Nou dat leverde natuurlijk het nodige commentaar op. En van alle kanten werden er lekkere kliekjes van toetjes naar mij toegeschoven. De toetjes, de koffie, het weerzien met mijn tante, nichtjes en de rest van de familie, de positieve reacties in de wellnessbus, mijn dag kon niet meer stuk. Ik hoop dat alle patiënten die ik vandaag verwend heb in de wellnessbus net zo’n prachtige dag hebben gehad.